Migawki kwietnia i maja/ Les instantanés d'avril et de mai

Czas tak pędzi, że czasem minione miesiące zlewają mi się w jedną całość. Dobrze, że jest ten cykl wpisów- dzięki niemu mogę nie tylko podzielić się z Wami moją codziennością, ale i lepiej zachować ulotne chwile w pamięci.

Le temps passe tellement vite que j’ai parfois du mal à me rappeler en détail ce que je faisais les dernières semaines. Heureusement qu’il y a cette série d’articles : elle me permet non seulement de partager le quotidien avec vous, mais aussi de mieux garder ces moments fugaces en tête.

KWIECIEŃ/ AVRIL

Kwiecień zaczął się z przytupem- pojechałam do Daoulas na spotkanie z dziennikarką. Byłam trochę w szoku, gdy dostałam maila z prośbą o udzielenie wywiadu… Artykuł znajdziecie tutaj - doczekałam się swoich pięciu minut sławy w Bretanii! ;) 

Le mois d’avril a commencé fort: je suis allée à Daoulas pour rencontrer une journaliste. J’ai vraiment été surprise en découvrant son mail avec une demande d’interview ! Elle m’a contactée par rapport à ma contribution au blog #MaCornouaille, mais aussi Bretonissime. Pour les curieux : l’article se trouve ici.

Pewnej soboty wybraliśmy się na wspaniały spacer, z którego relację zdałam Wam tutaj. Uwielbiam patrzeć na mieniący się różnymi odcieniami błękit ocean z wysokości klifów.

Un samedi, on a fait une superbe balade que je vous ai racontée ici. J’aime tellement regarder la mer, qui scintille mille teintes de bleu, de la hauteur des falaises !

Jak wspominałam Wam już wcześniej, regularnie bywamy w Quimper, bo mieszka tam moja teściowa. W kwietniu wybraliśmy się razem z nią w poszukiwaniu prezentu ślubnego dla mojej siostry do fajansowni Henriot. ”Morski” serwis to wznowiona w 250 egzemplarzach kolekcja, która była owocem współpracy Mathurina Méheuta i Henriot w latach 20. Od kiedy kilka lat temu miałam okazję zobaczyć wystawę prac tego artysty w Saint-Malo w Bretanii, bardzo cenię jego twórczość.

Comme vous le savez déjà, on passe régulièrement à Quimper où habite ma belle-mère. En avril, nous sommes allés avec elle chez Henriot-Quimper, choisir un cadeau de mariage pour ma sœur. Le service de la mer, c’est une reédition limitée à 25 exemplaires de la collection créée par Mathurin Méheut pour Henriot dans les années 20. Depuis que j'ai vu une exposition des œuvres de Méheut à Saint-Malo il y a quelques ans, j'aime vraiment cet artiste.

Fajans Henriot możecie kupić też w ścisłym centrum miasta, w sklepie tuż obok katedry.

Vous pouvez aussi acheter de la faïence Henriot au centre-ville, sur la petite place devant la cathédrale.

Bardzo lubię spacerować w okolicach starówki w Quimper. Tamtego razu miałam okazję wybrać się do centrum, by pomóc koleżance Polce, też Kasi (niech żyje blog-to dzięki niemu ją poznałam!) w wyborze sukni ślubnej. Byłam świadkiem prawdopodobnie najbardziej ekspresowej decyzji świata: jedna suknia zmierzona, decyzja podjęta. Rozpierała mnie duma, bo to ja wypatrzyłam dla Kasi tę suknię i jej się spodobała. Ogromna radość!

J’aime beaucoup les balades dans le vieux Quimper. Ce jour-là, j’y suis allée dans un but précis : aider une copine polonaise, qui s’appelle Kasia comme moi (et que j’ai rencontrée grâce à Bretonissime : vive les blogs !), à choisir sa robe de mariée. J’ai probablement été témoin de la plus rapide décision au monde dans la matière : Kasia n’a essayé qu’une seule robe et elle l’a prise. C’était une robe que j’avais réperée pour elle, vous pouvez donc imaginer ma joie.

W ten sam weekend miałam też okazję podziwiać kiermasz rękodzieła w miasteczku Saint-Jean Trolimon, obszerniejszą relację znajdziecie tutaj.

Le même week-end, j’ai eu l’opportunité d’aller faire un tour au marché des créateurs à Saint-Jean Trolimon. Je vous en ai parlé ici.

O przepięknych polach kwitnących tulipanów w Bretanii słyszałam nieraz. Jako że znajdują się one tuż obok Saint-Jean Trolimon, w końcu nadarzyła się okazja, by zobaczyć je na własne oczy. Było warto! Więcej zdjęć i mój artykuł na ten temat po francusku znajdziecie na blogu #MaCornouaille.

J’ai beaucoup entendu parler des superbes champs de tulipes en Bretagne, près de la Torche. Comme c’est juste à côté de Saint-Jean Trolimon, j’ai enfin pu m’y rendre et cela en a valu la peine ! Je vous raconte cette belle expérience sur le blog #MaCornouaille.

Nowością w kwietniu było dla mnie również odwiedzenie Lorient. Wcześniej byłam tam tylko na chwilę w porcie przy okazji wycieczki na wyspę Groix. Nie miałam specjalnych oczekiwań (tutaj przeczytacie,dlaczego) i może dlatego mi się podobało.

Une autre nouveauté du mois de juin a été pour moi la visite de Lorient. Auparavant, j’y avais juste fait un passage express pour prendre le bateau pour Groix. Je n’avais pas spécialement d’attentes (lisez ici, pourquoi) et c’est peut-être pour cela que j’ai apprécié la ville.

Pod koniec miesiąca wyjeżdżaliśmy do Polski na niezwykle ważną okazję- ślub mojej siostry, na którym byłam świadkiem. Trochę zestresowały nas strajki na kolei, przez które musieliśmy w trybie nagłym kończyć pakowanie i wsiadać do pociągu dzień wcześniej, jednak wszystko dobrze się skończyło: ostatecznie dzięki tym perypetiom mieliśmy jeden cały wolny dzień na Paryż. Wybraliśmy jednak zwiedzanie innego miejsca, wcale nie w Paryżu. Kochana koleżanka blogerka Céline nie tylko ugościła nas na dwie noce zamiast jednej, ale jeszcze zawiozła do domu i ogrodu Moneta w Giverny. Byłam tam już wcześniej, z tym że prawie dziesięć (!) lat temu, przy okazji mojego pierwszego samodzielnego pobytu we Francji.

A la fin du mois d’avril, on partait en Pologne pour une occasion d’une grande importance : le mariage de ma sœur dont j’étais témoin. On a eu un coup de stress à cause des grèves à la SNCF, mais malgré le départ précipité (qu’on a dû avancer d’un jour et finir les bagages à la va-vite) tout s’est bien passé. C’est notamment grâce à mon adorable copine Céline du blog Le Joyeux Bazar qui a accepté de nous accueillir chez elle deux nuits à la place d’une initialement prévue et en plus, elle nous a conduits à Giverny pendant son jour de repos. On a été super contents de visiter la maison et le jardin de Monet avec elle. Cela m’a vraiment fait plaisir de retrouver ce bel endroit que j’avais découvert il y a presque dix ans, d’autant plus qu’Olivier n’y avait jamais mis les pieds.

Miejsce jest fantastyczne, bardzo nam się podobało, zwiedziliśmy też wystawę obrazów Gustave’a Caillebote’a – dla mnie było to wspaniałe odkrycie. Znalazłam na niej nawet drzwi moich marzeń.

Nous avons également fait l’exposition sur Gustave Caillebotte : une superbe découverte pour moi. J’y ai même trouvé la porte de mes rêves.

MAJ/MAI

W Polsce spędziliśmy najpierw dwa tygodnie w moim rodzinnym Poznaniu, gdzie jak zwykle starałam się wycisnąć czas jak cytrynę.

En Pologne, nous avons d’abord passé deux semaines dans ma ville natale: Poznań, où j’ai essayé de profiter de ce temps au maximum. 

W tajemnicy przed siostrą i mamą umówiłam się z fotografką ślubną, że będzie nam towarzyszyć w babskim spotkaniu w przeddzień wesela. Wspaniała Paulina Steć pięknie uwieczniła te chwile pełne radości i wzruszenia. Podarowałam siostrze ręcznie robiony album z różnymi naszymi wspomnieniami od czasów dzieciństwa i śmiechu było przy tym co niemiara.

Sans rien dire à ma sœur ni à ma mère, j’ai invité la photographe de mariage à venir nous accompagner la veille du jour J, lors de notre petite rencontre dans un café. La photographe, Paulina Steć, a su capturer ses instants à merveille : la joie se mêlait à l’émotion. J’ai offert à ma sœur un album fait main qui reprenait nos photos depuis l’enfance : crises de fou-rires garanties !

Po kilku latach przerwy zawitałam ponownie do Ogrodu Botanicznego, z którym wiąże się wiele moich wspomnień z dzieciństwa- rodzice bardzo lubią to miejsce i często nas tam zabierali.

Après quelques années de pause, je me suis rendue au Jardin Botanique de Poznań qui m’évoque de nombreux souvenirs d’enfance. Mes parents ont un faible pour cet endroit et nous y ont souvent emmenées.

Udało nam się też- ku radości Oliviera, który ceni sobie wypady poza miasto- odwiedzić Kórnik. Zwiedziliśmy zamek, przywołałam garść wspomnień ze szkolnej wycieczki w podstawówce (zwłaszcza filcowe ochraniacze na buty, które nas niezmiernie śmieszyły i w których świetnie się ślizgało po wypolerowanych parkietach) a potem podziwialiśmy w parku kwitnące magnolie- bardzo miło spędzony czas.

On a également réussi, à la grande joie d’Olivier qui aime les escapades à l’extérieur de la ville, à aller à Kórnik. On a visité le château, ce qui m’a rappelé quelques souvenirs d’école : on y a été lors d’une excursion et on s’est bien amusés avec des ‘chaussons’ en feutre qui glissaient bien sur le parquet. Plus tard, on a admiré de jolis magnolias au parc : de bons moments en famille.

Rodzice zabrali nas też do Rogalina, gdzie można podziwiać pałac i imponujące dęby.

Les parents nous ont emmenés aussi à Rogalin où on peut visiter le palais et voir de vieux chênes très impressionnants !

Po Poznaniu przyszedł czas na Kraków i nasz wypad we dwoje. Spotkaliśmy się tam z dwoma uczennicami, które do tej pory znaliśmy tylko online, włóczyliśmy się godzinami po mieście i zwiedzaliśmy ciekawe muzea. Na pewno przygotuję Wam osobny wpis o Krakowie.

Après Poznań, place à Cracovie et notre escapade en amoureux. On y a rencontré deux élèves qu’on ne connaissait qu’à travers l’écran jusque-là, on a flâné pendant de longues heures en ville et visité de superbes musées. Je vais sans doute vous préparer un article à part sur Cracovie.

Mimo świetnych chwil w Polsce, cieszyłam się też na powrót do domu. Przywitały nas cudownie długie wieczory wypełnione światłem i kolorami: dla mnie spacer w takich warunkach to idealny relaks po całym dniu pracy.

Malgré les très chouettes moments passés en Pologne, j’étais également très contente de retrouver ma Bretagne, d’autant plus qu’elle nous a accueillis avec de superbes, très longues soirées remplies de lumière et de couleurs. Le fait de pouvoir me balader dans de telles conditions ne cesse de m’émerveiller. C’est un parfait instant de détente après une longue journée de travail.

Skalisty przylądek, który znajduje się naprzeciw „naszej” plaży, to la Pointe de Pen-Hir. Byłam tam kilka lat temu (bardzo mi się podobało), a mieszkam jestem w okolicy, jakoś nigdy nie mogę się tam wybrać. Zanim więc uda mi się opowiedzieć Wam o tym miejscu, zerknijcie na artykuł Lalydo z pięknymi –jak zawsze u niej- zdjęciami.

La pointe rocheuse se trouvant juste en face de ‘notre’ plage, c’est la Pointe de Pen-Hir. Je l’ai découverte il y a quelques années (et j’ai beaucoup aimé), mais depuis que j’habite dans les environs, je ne suis pas encore parvenue à y aller. Dommage ! Avant que je vous en parle, ne tardez pas d’aller voir les superbes, comme d’habitude, photos que Lalydo y a prises.

Na koniec jeszcze kilka zdjęć z innego wieczornego spaceru w mojej miejscowości, więcej znajdziecie w tym wpisie.

Pour finir, quelques photos d’une autre promenade du soir à Plougonvelin, plus de clichés ici.

Maj zakończyliśmy kolejną wizytą w Quimper. Mam nadzieję, że post-tasiemiec przypadł Wam do gustu.

On a fin le mois de mai avec une visite à Quimper. J’espère que vous avez aimé cet article super long !