Wielki błękit: wyspy Archipelagu Molène / Le grand bleu : escapade dans l’Archipel de Molène

Myślę, że nie będzie przesadą stwierdzenie, że była to jedna z piękniejszych niespodzianek w moim życiu. Czerwcowa niedziela, ciepły, słoneczny poranek na wyspie Molène. Jedna z uczennic ze szkoły, która w przyszłym roku przenosi się do liceum na kontynencie, poprosiła nauczycieli i uczniów ze starszych klas o spotkanie wcześnie rano w szkole. Następnie wyruszyliśmy w kierunku portu, gdzie czekał na nas jej tata i jego Zodiak. Wyruszamy na wyprawę, by poznać inne wyspy archipelagu Molène- z uśmiechem od ucha do ucha. Dziewczynka pomyślała, że będzie to dla nas frajda i zdecydowanie miała rację!

Je vais vous parler aujourd’hui d’une de plus belles surprises de ma vie, je le dis sans exagérer. C’était un dimanche à la fin du mois de juin, sur l’Ile de Molène, il faisait beau et chaud. Une de nos élèves du collège, celle qui allait partir au lycée sur le continent l’année suivante, nous a donné rendez-vous au collège tôt le matin. On savait que c’était pour dire au revoir à ses profs et à ses camardes du collège, mais on était loin d’imaginer la forme que cela allait prendre. Et on ne pouvait pas rêver mieux : direction le port, où son père nous attendait pour une balade en Zodiac dans l’Archipel de Molène. Elle voulait nous faire plaisir et c’était bien réussi. En partant, on avait toujours du mal à y croire. Quel superbe cadeau !

Nasz przewodnik wyjaśnił nam, że te piękne statki ze zdjęcia powyżej, które akurat przypłynęły na wyspę Molène, należą do stowarzyszenia pomagającego trudnej młodzieży poprzez pracę na statku. Podobno kontakt z żywiołem, któremu musimy się poddać, pomaga stemperować młodzieńczy bunt. Wspaniały pomysł, prawda? I wydaje się, że skuteczny.

Dans le port, on a admiré les beaux bateaux -ci-dessus- qui y faisaient escale pendant le week-end. Notre excellent guide nous a expliqué qu’ils appartenaient à une association (dont le nom exact m’a échappé, désolé !) qui aidait les jeunes en difficulté à travers le travail sur le bateau. Il semble que le fait de devoir se soumettre à la mer qui nous domine leur apprend beaucoup de choses : cela calme le témperament et aide à tout remettre en place. Un beau projet, n’est- ce pas ? Et efficace en plus, paraît-il.

Zostawiając w tyle Molène i przepływając obok potężnych skał, które co tydzień widywaliśmy z oddali,  zbliżamy się do wyspy Balaneg. Na pierwszy rzut oka, zachwyciła mnie niezwykle przejrzysta woda oraz zdziwił mnie brak dachów na domach. Oba zjawiska mają swoje wytłumaczenie: te okolice to chroniony rezerwat przyrody, o bogatej florze i faunie, dba się więc o to, by  ich nie zanieczyszczać. Co do domów, dziś wprawdzie wyspy nie są zamieszkane, ale kiedyś mieszkały tu dwie- trzy rodziny, które pracowały przy zbieraniu alg. Osoby te nie były zbyt zamożne, więc gdy przeprowadzały się na sąsiednie wyspy, rozmontowywały konstrukcję domu i zabierały surowce ze sobą, by móc użyć ich na nowo.

En laissant Molène derrière et en admirant d’imposants rochers au passage (qu’on regardait toutes les semaines de loin, cela nous change de perspective !), on s’approche de l’Ile de Balaneg. Au premier coup d’œil, je remarque surtout deux choses : l’eau d’une transparence incroyable et le manque de toitures sur les maisons de l’île. Les deux s’expliquent : on veille à la propreté de lieu, car l’endroit fait partie de la réserve naturelle. Ensuite, en ce qui concerne les toits des maisons, elles étaient démontées par leurs habitants en cas de déménagement sur les îles voisines. Aujourd’hui, l’île n’est plus habitée, mais il n’y a pas si longtemps que cela, il y avaient encore des goémoniers qui y vivaient par deux ou trois familles. Ces personnes n’étaient pas très aisées, ils voulaient donc réutiliser les matériaux de construction plutôt que d’en racheter d’autres.

Algi zbiera się tam nadal, co więcej, wyobraźcie sobie, że tego surowca używa się już od XVII wieku. Nasz kapitan i zarazem przewodnik serwował nam mnóstwo takich ciekawostek. Zafascynowały mnie też opowieści z jego czasów szkolnych – dzieci z wyspy Molène regularnie pływały naprzeciwko, na wyspę Balaneg, by bawić się z rówieśnikami. Dbano o to, by dzieci mieszkające na tej wysepce nie czuły się odizolowane. Dla osób z wyspy Molène inne wyspy archipelagu stanowią integralną całość ich małej ojczyzny – i tak wyspa Balaneg była dla dzieci niczym podwórko do zabaw na przerwach! Niesamowite, prawda?

On continue à y rammaser du goémon, et figurez-vous qu’on se sert des algues déjà depuis XVIIème siècle. Notre guide nous a raconté beaucoup de curiosités et il partagait volontiers non seulement son savoir, mais aussi ses souvenirs liés à l’île. Ce qui m’a fasciné, c’est cette vision de l’archipel qui complète l’Ile de Molène et constitue une partie importante de l’univers des habitants. Les enfants de l’école de Molène se rendaient autrefois régulièrement sur Balaneg pour jouer avec les enfants des goémoniers. La petite île en face était comme leur cour de récréation ! Intéressant, n’est-ce pas ? Et bien pensé pour éviter l’isolement des écoliers.

Naszym kolejnym przystankiem była wyspa Banneg, będąca pod ścisłą ochroną, głównie ze względu na występujące tu gatunki ptaków. Zerknijcie na tę turkusową wodę!

Voici l’escale suivante: l’Ile de Banneg, faisant partie de la réserve également, où viennent de rares espèces d’oiseaux. Regardez cette superbe eau turquoise!

Zostaliśmy tam dłuższą chwilę, wpatrując się w przejrzystą wodę i podziwiając piękno przyrody. Wycieczka tak nam się spodobała, że bez wahania zdecydowaliśmy z mężem o przesunięciu naszego powrotu z Molène na późniejszą porę. Dzięki temu mogliśmy kontynuować tę niezwykłą wycieczkę i będę mogła w następnym odcinku pokazać Wam foki oraz latarnię morską widzianą z bardzo bliska. Jak podobała się ta pierwsza dawka błękitu?

On y est restés un bon moment, en admirant la clareté d’eau et la beauté de la nature. On n’a pas vu le temps passer et on s’est dit avec mon mari qu’on n’avait vraiment pas envie d’arrêter cette excursion pour prendre les bateau du matin, comme c’était prévu. On a décidé de décaler le départ pour continuer l’aventure dans l’archipel et c’est pour cela que dans le prochain épisode, je pourrais vous montrer des phoques et le phare de Kéréon vu de très près. Mais pour l’instant, dites-moi si ça vous a plu, cette escapade avec plein de nuances de bleu ?

Gdybyście mieli ochotę na taką wycieczkę, to podaję namiary na naszego przewodnika: http://www.promenade-mer-iroise.fr/

Si vous aviez envie d’une telle balade, n’hésitez pas à consulter ce site: http://www.promenade-mer-iroise.fr/