Tego rodzaju wpisy to u mnie rzadkość, ale z okazji okrągłych urodzin postanowiłam dać się Wam lepiej poznać ! Z tej okazji na zdjęciach pojawi się też gość specjalny, mój synek Milan (miał wtedy 5.miesięcy)- najpiękniejszy prezent, jaki mogłam sobie wymarzyć na tę kolejną dekadę życia.
Ce n’est pas fréquent sur mon blog, ce genre d’articles… Mais une fois n’est pas coutume et je me suis dit que pour mes 30 ans, je vous ferai un billet un peu à part qui vous permettra de mieux me connaître. Il y aura aussi un invité spécial pour l’occasion : Milan, mon plus beau cadeau. Il avait cinq mois lorsqu’on a pris ces images.
1.Mam młodszą o trzy lata siostrę, Paulinę. Paula była w ciąży w tym samym czasie, co ja i urodziła córeczkę dwa dni później niż ja synka- nasi rodzice cały weekend nie spali z emocji, czekając na wieści- a oba Maluchy urodziły się w nocy.
J’ai une sœur, Paulina, qui a trois ans de moins que moi. Elle a été enceinte en même temps que moi et sa fille est née deux jours aprѐs mon fils. Nos parents n’ont pas dormi du week-end, surtout que les deux accouchements se passaient la nuit !
2. Katarzyna to moje jedyne imię- nie mam drugiego. Nieszczególnie podoba mi się jego pełna wersja, więc wszędzie używam zdrobienia. Odkąd mieszkam we Francji, stałam się też nagle szczęśliwą posiadaczką oryginalnego imienia, całkiem fajna sprawa !
Mon vrai et seul prénom est Katarzyna (Catherine) et Kasia est un diminutif, c’est un peu comme Katia. En polonais, il est normal de se servir habituellement du diminutif au lieu de la version longue qui reste plutôt officielle. À vrai dire, je n’aime pas trop mon prénom ‘administratif’ et depuis que je vis en France, je ne l’utilise jamais sauf pour les formalités. D’ailleurs, j’apprécie le fait qu’en France mon prénom soit original, car en Pologne il est super courant, surtout parmi les femmes de ma génération.
3.Mojego męża poznałam na wolontariacie w Bretanii, oboje byliśmy przewodnikami. Po roku związku na odległość byliśmy już małżeństwem.
J’ai rencontré mon mari lors d’un bénévolat en Bretagne, on était guides tous les deux. Aprѐs un an de relation à distance on était déjà mariés!
4.W wieku 19 lat odbyłam pierwszy wyjazd na wolontariat do Francji – przypadkiem pojechałam sama (moje koleżanki wycofały się w ostatniej chwili), potem robiłam to już świadomie i nadal lubię jeździć w pojedynkę.
Mon premier séjour en France en solo n’était pas prévu comme tel. J’avais 19 ans et j’allais faire du bénévolat avec mes copines qui ont abandonné l'idée au dernier moment, mais pas moi. Les étés suivants, je partais toute seule de mon gré et je continue à aimer de m’évader seule.
5.Jestem bardzo towarzyską osobą i na początku życia we Francji uwierało mnie to, że nikogo tu nie znam. Nawiązanie nowych relacji i znajomości bardzo zmieniło na plus moją bretońską codzienność. Katalizatorem do wielu z nich był blog!
Je suis trѐs sociable et au début de ma vie en France ça me gênait beaucoup de ne connaître personne ici. Les nouvelles relations m’ont beaucoup apporté et il y en a pas mal qui ont commencé grâce au blog !
6.Na emigracji moje grono znajomych wygląda zupełnie inaczej niż w Polsce- są to osoby różnych narodowości i w bardzo różnym wieku, często o kilka lub klikanaście lat starsze ode mnie. Uważam to za niezwykle inspirujące i wzbogacające. Mam też jednak w Bretanii kilka koleżankek Polek mniej więcej w moim wieku i bardzo się cieszę, że się tutaj odnalazłyśmy.
En France, mon groupe d’amis est bien plus hétérogѐne qu’en Pologne où j’ai toujours été entourée plutôt de personnes de mon âge. En Bretagne, mes amis sont de nationalités et d’âges trѐs différents, ils sont souvent bien plus âgés que moi. J’adore cette diversité et je la trouve trѐs enrichissante. Cependant, j’ai aussi un petit groupe de copines polonaises en Bretagne, plus ou moins de mon âge et je suis également ravie de les avoir connues.
7.Mimo tego, że lubię ludzi, nie mam problemu ze spędzaniem czasu sama i na przykład zakupy najlepiej robi mi się we własnym towarzystwie.Malgré le fait que j’aime beaucoup la compagnie, j’apprécie également de passer le temps toute seule. C’est peut-être bizarre mais le shopping entre copines ce n’est pas trop mon truc, c’est justement le genre de situation où je préfѐre être seule.
8.Odkąd przyjechałam do Bretanii (i nie miałam już do czynienia ze srogą polską zimą) zaczęłam przez okrągły rok chodzić tylko w spódnicach i sukienkach. Zmieniło się to dopiero w ciąży, gdy wygodniej było mi w spodniach.
Depuis mon installation en Bretagne et, plus précisément, depuis que je ne devais plus subir le grand froid l’hiver, j’ai commencé à porter des robes et des jupes tous les jours, toute l’année. Cela n’a changé qu’au cours de la grossesse quand j’ai trouvé à nouveau le pantalon plus pratique.
9.Uwielbiam podróże i wiecznie mnie ‘nosi’. Niestety mieszkam na końcu świata, więc nie zawsze jest to proste z logistyczno-finansowych przyczyn, nadrabiam jednak częstymi wypadami w obrębie Bretanii, które również bardzo mnie cieszą.
J’adore les voyages et je ressens un fort besoin de bouger de chez moi. C’est un peu dommage de vivre au bout du monde dans ce cas-là, car les déplacements sont parfois un peu plus longs et onéreux en partant d’ici. Heureusement qu’en contrepartie, je fais pas mal d’escapades en Bretagne que j’apprécie tout autant que de partir plus loin.
10.Nigdy nie wyjechałam jeszcze poza Europę. Marzy mi się Ameryka Południowa, za to na razie nie ciągnie mnie do Azji- może dlatego, że zrobiła się modna a ja nie lubię podążać za trendami.
Jusque-là, je n’ai jamais quitté l’Europe. J’aimerais aller en Amérique du Sud et en revanche, l’Asie ne m’attire pas plus que ça pour l’instant. C’est peut-être lié à un effet de mode que j’ai tendance à fuir.
11.Z każdej podróży przywożę nieprzyzwoite ilości zdjęć i brakuje mi potem czasu, by się nimi zająć. Jednak fotografowanie samo w sobie jest dla mnie tak ogromną przyjemnością, że jej sobie nie żałuję.
J’apporte des quantités incroyables de photos de chaque voyage et ensuite, je manque de temps pour m’en occuper. Mais j’aime tellement prendre de photos que je ne me prive pas de ce plaisir.
12.Nie chcę być niewolnikiem nowych technologii. Staram
się z ich dobrodziejstw korzystać świadomie i wybierać to, co mi odpowiada i
czego potrzebuję. Z jednej
strony pracuję przez Skype, a z drugiej wciąż nie mam smartfona (bo nie widzę
takiej potrzeby), z mężem nie lubimy też GPS-a i go nie używamy. Przejechaliśmy
już trzy razy Europę bez większych problemów, używając jedynie papierowych map.
Par
rapport aux nouvelles technologies, je ne souhaite pas en devenir esclave. J’essaie
d’en profiter consciemment et de choisir seulement ce dont j’ai réellement
besoin. D’un côté, je travaille via Skype et d’un autre côté, je n’ai toujours
pas de smartphone (parce que je n’en vois pas l’utilité dans mon quotidien).
Avec mon mari, on n’est pas fans de GPS et on ne s’en sert pas. On a déjà fait
trois road trips en Europe sans GPS et pratiquement sans problѐme, en utilisant
les cartes traditionnelles.
13.Mam niewielką wadę
wzroku i czasem noszę okulary, ale nigdy nie próbowałam soczewek- mam taką
dziwną przypadłość, że brzydzą mnie różne rzeczy związane z oczami i dlatego
wkładanie i zdejmowanie sobie soczewek mnie odrzuca.
Je
porte parfois des lunettes de vue (ma correction n’est pas énorme), mais je n’ai
jamais testé les lentilles. Je sais que c’est étrange, mais j’éprouve du dégoût
par rapport aux différentes choses liées avec les yeux et le fait de mettre et
enlever les lentilles me repousse.
14.W szkole co roku
wygrywałam szkolne konkursy na ‘Mistrza Ortografii’, nic szczególnego nie
robiąc w tym kierunku- zawdzięczam to chyba genom (mama jest polonistką),
czytaniu oraz pamięci wzrokowej.
À
l’école, je gagnais tous les ans les concours d’ortographe. Pourtant, je ne
devais pas faire grand-chose pour être forte dans la matiѐre. Je crois qu’il y
a une part de génétique là-dedans (ma mѐre est prof de polonais) et puis c’est
également grâce à la lecture et à la mémoire visuelle.
15.Mam dobrą pamięć,
zwłaszcza do języków, twarzy, imion oraz do wszelkiego rodzaju detail. Czasami
zdarzają mi się nieco krępujące sytuacje, gdy ktoś mnie nie pamięta a ja raczej
wszystkich kojarzę- wystarczy jedno spotkanie.
En
rѐgle
générale, j’ai une bonne mémoire, surtout pour les langues, mais aussi les
visages, les prénoms et toute sorte de détails. Ça m’arrive parfois (et ça peut
être gênant) que mon interlocuteur ne se souvienne pas de moi alors que de mon
côté, une rencontre suffit.
16.Mimo zdanego prawa
jazdy właściwie nigdy nie prowadziłam. Kiedyś nie bylo potrzeby ani okazji,a teraz prowadzenie auta bardzo ułatwiłoby mi
życie, ale koszmarnie się tym stresuję i wciąż nie mogę się przełamać, co ciągle
sobie wyrzucam. To taki wiecznie ciągnący się za mną wyrzut sumienia.
J’ai
un permis de conduire et pourtant, je ne m’en suis jamais beaucoup servie.
Avant, il n’y avait pas trop besoin ni l’occasion de le faire, mais aujourd’hui,
en Bretagne, ça me faciliterait bien la vie de conduire. Cependant, ça me
stresse tellement que j’ai fait un gros blocage là-dessus que je n’arrive pas à
surmonter. Je n’arrête pas de m’en vouloir.
17.Bardzo ufam swojej
intuicji, często jej słucham i uważam, że dobrze na tym wychodzę.
Je
fais confiance à mon intuition, je l’écoute et je crois qu’elle m’aiguille
bien.
18.Z kilkoma najbliższymi osobami (mąż, siostra, najlepsza przyjaciółka) używamy własnego języka, innego dla każdej z tych relacji, pełnego dziwnych i nieco abstrakcyjnych wytworów naszej wyobraźni. Swego czasu trochę się bałam, że Olivier, słuchając moich rozmów z siostrą, pomyśli, że to standardowy język polski i użyje tego potem podczas rozmowy z kimś innym…
Avec quelques personnes les plus proches (mon mari, ma sœur, ma meilleure amie) on a développé une sorte de langage codé. C’est différent avec chacun d'entre eux, bien sûr, mais c’est à chaque fois basé sur nos inventions, incompréhensibles de l’extérieur. À un moment, j’avais un peu peur qu’Olivier, en écoutant nos conversations entre sœurs, prenne notre vocabulaire pour du polonais ‘standard’ et qu’il s’en serve en parlant avec quelqu’un d’autre…
19.Nie lubię, gdy ktoś
wita się ze mną niemrawym uściskiem dłoni, a w korespondencji mailowej mam
alergię na sformułowanie ‘witam’.
Je
n’aime pas quand quelqu’un me serre la main de maniѐre molle.
20.Moje ulubione pory
roku to wiosna i wczesna jesień, a miesiące- kwiecień i wrzesień, czyli
jednocześnie miesiące, w których urodził się mój synek i ja.
Mes
saisons préférées, c’est le printemps et le début d’automne et plus précisément,
le mois d’avril et celui de septembre qui correspondent aussi aux mois de
naissance de mon fils et de moi-même.
21.Jestem fanką
niespodzianek, spontaniczności i prezentów bez okazji. nie lubię za to okazji
typu Walentynki czy Dzień Kobiet, które wydają mi się nudne i sztampowe. Z
Olivierem nigdy nie obchodzimy tych “świąt’ .
Je
suis fan des surprises, de la spontanéité et des cadeaux sans occasion
particuliѐre. En revanche, je n’aime pas les jours comme la Saint-Valentin ou
la Journée internationale des femmes. Cela ne m’évoque rien et me semble
ennuyeux, convenu. Avec mon mari, on ne marque jamais ces journées-là.
22.Nie jestem wegetarianką, ale też rzadko jem mięso i
w ogóle mi go nie brakuje. Chętnie próbuję kuchni roślinnej, bo pozwala ona na dużą
różnorodność.
Je
ne suis pas végétarienne, mais en même temps, je mange peu de viande et elle ne
me manque pas. Je goûte volontiers à la cuisine végé, car elle est trѐs
diversifiée.
23.Bardzo lubię mieć
gości a także gotować , ale nie mam ochoty spędzać w kuchni zbyt dużo czasu,
dlatego też w ogóle nie przygotowuję tradycyjnych dań kuchni polskiej.
J’aime
beaucoup avoir des invités et faire la cuisine, mais je n’ai pas envie d'y passer de longues heure. C’est pour cela que je ne prépare jamais
de plats traditionnels polonais, car ils sont en grande majorité vraiment
chronophages.
24.Z obowiązków
domowych nie znoszę prasowania. Robię
to tylko wtedy, kiedy naprawdę muszę, a więc rzadko (moja mama jest
niepocieszona…).
Parmi
les tâches domestiques, je déteste le repassage. Je le fais juste quand j’y
suis obligée, trѐs rarement, donc (ce qui désole ma mѐre…).
25.Staram się otaczać przedmiotami wyjątkowymi, z duszą i z historią- moje ulubione ubrania to perełki wyszukane w komisach (we Francji) lub second-handach (w Polsce), w domu mamy sporo mebli z drugiej ręki. Od czasu do czasu kupuję też cudeńka autorstwa rzemieślników.
26.Zawsze lubiłam uczyć, ale nie widziałam siebie w tradycyjnej szkole. Niezwykle ciesze się, że dzięki blogowi zaczęłam udzielać lekcji przez Skype. Odkąd jestem mamą, jeszcze bardziej doceniam zalety pracy z domu, bo pozwala mi to łatwiej łączyć różne życiowe role.
J’ai
toujours aimé enseigner, mais je ne me voyais pas dans une école
traditionnelle. Je suis tellement heureuse d’avoir commencé les cours par Skype
grâce au blog ! Depuis que je suis maman, je vois encore plus d’avantages
au télétravail qui me permet de mieux concilier les différents rôles dans la
vie.
27.Wielu moich uczniów
poznałam już na żywo mimo tego, że mieszkają w różnych krajach.
J’ai
déjà rencontré mes nombreux élѐves
en vrai malgré le fait qu’ils habitent dans différents pays.
28.Dzięki blogowi
zaczęłam też spotykać się z nieznanymi wcześniej osobami- czytelnikami oraz
innymi blogerkami. Ogromnie mnie
to cieszy, bo wiąże się z samymi dobrymi doświadczeniami.
Grâce
au blog, j’ai également commencé à rencontrer des inconnus: mes lecteurs ou d’autres
blogueuses. Je m’en réjouis énormément, car je n’ai que de bonnes expériences
liées à ces personnes et à ces moments.
29.Jestem trochę
naiwna, ale wcale nie zamierzam tego zmieniać- lepiej mi się żyje z pewną dozą
dziecięcej naiwności i nieświadomości.
Je
suis un peu naïve, mais je n’ai pas l’intention de changer, car je trouve qu’avec
une petite dose de naïveté et d’inconscience on conserve l’enfant en soi et ce
n’est pas plus mal.
30.Żywię w sobie
niechęć do wszelkiego rodzaju pożyczek i kredytów. Obawiam się psychicznego obciążenia z tym związanego i
na razie nie spieszy mi się do kupowania mieszkania czy domu na kredyt.
Je
suis réticente à l’idée de prendre un prêt quelconque. J’ai peur de la charge
mentale liée à cette décision et je ne suis pas pressée de devenir propriétaire
d’une maison ou d’un appartement.
I to by było na tyle !
Et
voilà, ce sera tout pour cette fois!
PS. Zdjęcia zrobił nam Olivier a moja sukienka jest
oczywiście z komisu. ;)
PS.
Les photos ont été prises par Olivier et ma robe, je l’ai évidemment trouvée
dans un dépôt-vente. ;)
Duże brawa dla Oliviera za piękne zdjęcia!
ReplyDeleteSerdeczne uściski <3
Asia z Brzydkiego Miasta
Pod wieloma z Twoich wyznań mogłabym się też podpisać :) Wszystkiego dobrego z okazji urodzin!
ReplyDeleteSliczne zdjecia i uroczy synek. Fajnie poznac kilka nieznanych faktow o Tobie, ktore czasem pokrywaja sie z moimi, a niektore wrecz przeciwnie (te o soczewkach i nowych technologiach) :) Pozdrawiamy i mam nadzieje, ze kiedys nasze maluchy sie poznaja.
ReplyDeleteprzesympatyczne Kasia! mamy z sobą wiele wspólnego (prawo jazdy np, dziwne święta, których nie świętujemy, towarzyskość i samotność w jednym, naiwność...) i zarazem wiele przeciwnego (spódnice, komisy, chyba 20 lat w soczewkach mam za sobą hahah) kiedy do Barcelony wpadniecie?? :))
ReplyDeleteno i oczywiście feliz cumpleaños!!! ale gapa ze mnie
ReplyDeletePiękni jesteście ❤️ jeszcze raz wszystkiego najpiękniejszego kochana!
ReplyDeletefantastyczny post, miło że podzieliłaś się z nami kawałkiem siebie, najbardziej urzekł mnie jednak punkt 1 :)
ReplyDeletePozdrawiam ciepło
Świetnie wyglądacie, super zdjęcia!
ReplyDeleteŚwietni, lubię takie wpisy, zawsze fajne jest wiedzieć coś o kimś kogo się czyta :)
ReplyDelete