Niedzielny spacer w pięknych okolicznościach przyrody / Une belle balade de dimanche

Nie wiem, czy odczuwacie to podobnie, ale dla mnie styczeń ciągnął się w nieskończoność, a w lutym czas pędzi jak szalony. Jestem ostatnio rzadko obecna na blogu, bynajmniej nie z braku weny: kiełkuje mi w głowie mnóstwo pomysłów, tylko nie mam kiedy ich realizować! Wszystko dlatego, że moja sytuacja zawodowa powoli się układa, na horyzoncie pojawiają się nowe możliwości, jednak skutkiem ubocznym jest ostatnio chroniczny brak czasu. Jednym z moich zajęć, które najbardziej się rozwija, przynosząc mi mnóstwo radości i satysfakcji, są lekcje francuskiego przez Skype (więcej o tym tutaj). Wyjeżdżając z Polski, byłam niepocieszona, że będę musiała pożegnać się z uczeniem. Jednak okazało się, że kontynuacja jest możliwa, tylko w nieco innej formie! ;)

Je ne sais pas pour vous, mais moi, au mois de février, je ne vois pas le temps passer! Autant le mois de janvier m’a paru bien long, autant, là, c’est bien le contraire. Si je suis moins présente sur le blog, ce n’est pourtant pas faute d’inspiration. J’ai beaucoup d’idées pour de nouvels articles, mais il me manque le temps de les écrire. Tout cela parce que ma vie professionnelle commence à prendre forme, pas à pas. Une de mes activités en ce moment sont des cours de français langue étrangère que je donne à des Polonais par Skype. Cela marche de mieux en mieux en m’apportant beaucoup de joie et de satisfaction. Je suis super contente que je puisse continuer à enseigner, ce que j’apprécie autant, grâce aux nouvelles technologies !

Dziś pokażę Wam kilka zdjęć, które udało mi się zrobić podczas popołudniowego spaceru w ubiegłą niedzielę. To było dwa dni po przejściu spektakularnego huraganu, więc tym bardziej doceniliśmy spokojną aurę.

Cette fois-ci, je vais vous monter quelques photos prises lors de notre balade dimanche dernier. C’était juste après le passage de la tempête, on a donc particulièrement apprécié le calme.

Nie mogę nacieszyć się tym, że mam takie widoki na wyciągnięcie ręki. Że możemy wsiąść do auta, po prostu wyruszyć przed siebie i, spontanicznie decydując o tym, gdzie wysiąść, trafić na takie cudne miejsce. Nawdychać się pełnego jodu powietrza, popatrzeć na szmaragdowy ocean w dole i zgaszone, zimowe kolory roślinności. Obserwować pędzące po niebie chmury przeganiane wiatrem i zastanawiać się, żartując, czy tym razem zdążymy uciec przed deszczem. Po prostu cieszyć się tymi chwilami spędzanymi razem, których ostatnio jest tak mało, że tym bardziej docenia się każdą z nich.

Je suis toujours aussi ravie d’avoir de si beaux paysages à la portée de la main. Quel bonheur d’aller juste devant soi, de tourner à l’hasard et de tomber sur un si joli endroit. Quel plaisir, de prendre un bon bol d’air iodé, de regarder la mer émeraude et la végétation dans sa robe d’hiver. D’admirer les nuages passer si vite, chassés par le vent et même de parier, en rigolant, si cette fois-ci on échappe à une averse ou pas. Enfin, quelle joie de simplement passer un peu de temps ensemble après une semaine bien chargéee...