Przedsmak lata / Ca sent déjà l’été! (Port-La-Forêt)

Mojej mniejszej aktywności na blogu winna jest ostatnio piękna pogoda, przez którą ślęczenie całymi dniami przy komputerze (ze względu na pracę i dodatkowo bloga) nie wydawało się najlepszym pomysłem. Jeśli natomiast obecne pogorszenie się aury utrzyma się dłużej, pewnie będę bardzo ochoczo nadrabiać zaległości. ;) Żarty żartami, ale problem dzielenia wolnego czasu między świat realny i wirtualny wydaje mi się naprawdę istotny: staram się zachować w tym równowagę, co wychodzi mi raz lepiej, raz gorzej.

Si j’ai passé beaucoup moins de temps sur mon blog la semaine dernière, c’était à cause du (façon de parler...) beau temps qui me faisait culpabliser si je passais trop de temps sur l’ordinateur. J’imagine qui s’il fait moins beau cette semaine, je vais rattraper les articles en retard beaucoup plus vite ! Blagues à part, je trouve que c’est vraiment important de trouver un bon équilibre entre le temps passé dans le virtuel et dans le réel, ce que j’essaie de faire, avec plus ou moins de succès.

Weekend spędziliśmy w rodzinnym gronie i po kilkugodzinnym siedzeniu przy stole, spacer był niezwykłą przyjemnością. Jestem ciekawa, czy dla innych obcokrajowców mieszkających we Francji ich długie biesiady są tak samo męczące jak dla mnie – fakt, że przez tak długi czas praktycznie nie można odejść od stołu jest dla mnie dość trudny do zniesienia.

On a passé le week-end en famille et après quelques heures passées à table, il n’y avait rien de mieux qu’une balade. Je me demande si pour les autres étrangers les repas interminables en France sont aussi problématiques que pour moi : malgré le temps, je n’arrive pas vraiment à m’y faire. J’aime rester bavarder autour d’un bon plat, mais quand je ne peux pas bouger de ma chaise pendant plusieurs heures, ça devient moins agréable.

Miejscem naszej przechadzki był Port-La-Forêt, należący do miejscowości La Forêt-Fouesnant w południowej części Finistère. Jako że pogoda była iście letnia, to i frekwencja na plaży dopisała. Bardzo zaskoczyła nas temperatura wody: była naprawdę ciepła, ale głównie ze względu na to, że po odpływie, woda jest płytka i jej temperatura szybciej się podnosi ze względu na rozgrzany piasek. W takich warunkach trzeba być z kolei nieźle zdeterminowanym, by zażyć prawdziwej morskiej kąpieli, a nie tylko pobrodzić w wodzie, bo przed dotarciem do większej głębokości trzeba przemierzyć kilometry. Pomyślałam, że najlepiej zobrazuje Wam to poniższe zdjęcie.

On s’est promenés dans le Port-La-Forêt qui touche à la Fôret-Fouesnant dans le Sud-Finistère. Comme le temps était estival, la fréquentation des plages a suivi. On a été surpris par la température de l’eau : je n’ai pas pris de maillot, mais j’aurais dû ! Tout cela parce que la mer, à marrée montante, se réchauffait vite grâce au sable gorgé de soleil.Par contre, il aurait fallu marcher des ‘kilomètres’ pour avoir une profondeur d’eau suffisante pour se baigner! Je mets une photo dessous pour mes lectuers polonais qui ont souvent du mal à imaginer les effets des marrées, phénomène inexistant au bord de notre mer Baltique.

Poza tym, jak zwykle, nie omieszkałam sfotografować tego, co wpadło mi w oko na spacerze. Obok tej zalesionej drogi było pole golfowe, co chyba pierwszy raz w życiu mnie zainteresowało, po tym, jak ostatnio miałam okazję nauczyć się podstaw tej gry. Ale o tym opowiem Wam następnym razem…

A part cela, comme d’habitude, je n’ai pas pû m’empêcher de photographier de jolis détails aperçus sur le chemin. Juste à côté des arbres, il y avait un terrain de golfe qui a bizarrement attiré mon attention-je n’ai jamais vraiment été intéressée par ce sport- c’était sans doute dû au fait que récemment j’ai eu l’occasion de découvrir les bases de ce jeu. Mais cela, je vous raconterai la prochaine fois...