Równowaga / L’équilibre

Praca na etat nakłada na nas wiele ograniczeń, zamyka w sztywnych ramach czasowych- będąc „na swoim” nie mam co prawda tego problemu, ale szybko pojawiają się inne. Pracując z domu trudno jest „wyjść z pracy”, postawić wyraźne granice miedzy życiem prywatnym i zawodowym. Wraz z początkiem nowego roku szkolnego staram się więc znaleźć równowagę i takie zasady, które pozwolą mi wygospodarować czas dla siebie z prawdziwego zdarzenia.

En tant que salarié, on a de nombreuses limites qui nous sont imposés: les horaires, les dates de vacances, etc. Quand on travaille, comme moi, à son compte, il n’y a pas ce souci-là, mais il y en d’autres qui surgissent assez rapidement. Comment “sortir du travail” en se disant “ça y est, la journée est finie!” quand on travaille de chez soi et que l’on a l’impression de toujours avoir des choses à faire? A la rentrée, je me suis promise de trouver mon équilibre et d’établir certains principes qui me permetteront de m'accorder du vrai temps pour moi.

Nie zdarzają mi się praktycznie wolne wieczory, ale gdy czasem zdarzy się godzinne okienko albo skończę na tyle wcześnie, że zmrok nie zdążył jeszcze zapaść, czym prędzej wychodzę z domu. Spacer po plaży nie może być nieudany, zawsze jest się czym zachwycić.

Les soirées de libre, cela ne m’arrive pratiquement jamais, mais si j’ai une heure de disponible ou si je finis assez tôt pour voir encore un peu de lumière du jour, je sors prendre un peu d’air. Une promenade à la plage, cela ne peut pas être décevant: il y a toujours de quoi s’émerveiller.

Jako że lato postanowiło w tym roku zadomowić się w Bretanii na dłużej, ostatnimi dniami (a nawet wieczorami) mogłam jeszcze pływać w oceanie. Po wyjściu z wody czułam się tak wspaniale orzeźwiona i zrelaksowana, że naprawdę nic mi więcej do szczęścia nie było trzeba. No dobrze, może tylko tego, żeby nie musieć wybierać między kąpielą a fotografowaniem…

Comme l’été reste avec nous particulièrement longtemps cette année, j’ai pu me baigner ces derniers jours dans la mer (même en soirée!). Quel bonheur!  Dans ces moments-là, je n’avais besoin de rien d’autre. Je ne regrettais presque plus l’appareil que j’aurais dû laisser à la maison, car le seul bémol, c’était le choix à faire entre balade photo ou baignade.