Wernisaż Nicolasa Pérona / Le vernissage de Nicolas Péron à Audierne

Nicolas Péron to młody bretoński artysta, którego możecie kojarzyć z wywiadu z nim zamieszczonego na blogu. Bardzo ucieszyłam się na wieść, że wrócił do malowania i byłam ciekawa efektów- z chęcią wybrałam się więc na wernisaż w restauracji „Le XVIème” (co znaczy tyle, co „szesnasty”, bowiem budynek pochodzi z szesnastego wieku) w Audierne. Nowe obrazy Nicolasa powstały tego lata w Austrii- jako że artysta potrzebował odmiany, z bretońskich krajobrazów przerzucił się na góry.

Nicolas Péron est un jeune artiste peintre et illustrateur breton que vous avez déjà pu connaître à travers une interview avec lui sur le blog (à lire ici). J’étais ravie d’apprendre qu’il ait repris la peinture et j’avais hâte de découvrir ses nouvelles œuvres. C’est donc avec joie que je me suis rendue au resto Le XVIème (le nom venant simplement de l’époque de construction du bâtiment) à Audierne. Les nouvelles toiles de Nicolas ont été créés cet été en Autriche et comme l’artiste ressentait le besoin de changement, il a décidé d’échanger les paysages bretons contre les montagnes.

Goście wyrażali żywe zainteresowanie eksponowanymi pracami i chętnie dyskutowali z autorem, co możecie zauważyć na zdjęciach. Nie będę podejmować się oceny obrazów, bo nie w tym moja rola- byłam za to zaszczycona, mogąc wcielić się tego wieczoru w fotoreportera. Mam nadzieję, że wyszłam z tego wyzwania obronną ręką, bo światło nie było najłatwiejsze dla osoby nie dysponującej przystosowanym do tego sprzętem.

Les invités ont montré leur enthousiasme et curiosité, en discutant volontiers avec l’artiste, comme vous pouvez l’apercevoir sur les photos. Je ne vais pas me risquer à juger les tableaux, car j’estime que ce n’est pas mon rôle, en revanche, j’étais ravie de pouvoir me charger du reportage photo de la soirée. J’espère m’en être bien sortie, car la lumière n’était vraiment pas facile pour quelqu’un qui, comme moi, n’a pas d’équipement adapté à sa disposition.

Myślę, że surowe tło kamiennych ścian pięknie wydobywało całą paletę barw na obrazach.

Selon moi, le côté sobre des murs ont pierre a permis de mettre en valeur les couleurs des tableaux.

 Szczególnie przypadły mi do gustu ilustracje i któryś z tych rysunków chętnie widziałbym u siebie.

J’ai particulièrement aimé les dessins et j’aurais bien aimé en avoir un chez moi.

Lubię takie wieczory, które są doskonałym pretekstem do rozmowy o sztuce ze znajomymi, do wymiany wrażeń, do bezpośredniego kontaktu z kulturą. Spotkanie odbyło się w bardzo sympatycznej atmosferze i przy doskonałym jedzeniu: zostaliśmy w restauracji na kolację i dawno nie jadłam takich pyszności! Każdy kęs dosłownie rozpływał się w ustach, polecam bardzo gorąco, tym bardziej, że ceny nie należą do szczególnie wygórowanych.

J’apprécie ce genre de soirées qui sont un excellent prétexte de discuter de l’art avec des amis, d’échanger les impressions, d’avoir un peu de contact direct avec la culture. Le vernissage s’est déroulé dans une bonne ambiance et autour des plats excellents: le soir, on était plusieurs à rester dîner et je ne me suis pas régalée comme cela depuis un bon moment. Je vous conseille vivement ce resto dąune excellente qualité pratiquant des prix tout à fait abordables.

Jeśli macie ochotę bliżej zapoznać się z twórczością Nicolasa, polecam Wam jego odświeżoną stronę internetową: http://www.nicolasperon.com/Gdyby ktoś z Was miał akurat okazję dotrzeć do Audierne, wystawa trwa do końca roku.

Si vous avez envie de connaître un peu mieux les œuvres de Nicolas, n’hésitez pas à lui rendre visite sur son site: http://www.nicolasperon.com/Et pour ceux qui peuvent aller à Audierne, les tableaux y seront exposés jusqu’à la fin de l’année.