Wiosenny spacer po Lorient / Une balade printanière à Lorient

W kwietniu, przed wyjazdem do Polski, miałam okazję spędzić kilka godzin w Lorient. To oczywiście zdecydowanie za mało jak na pierwsze spotkanie z miastem, ale rozbudziło ono mój apetyt na więcej. Wybierając się tam, nie miałam wygórowanych oczekiwań- wiedząc, że Lorient zostało, podobnie jak Brest, doszczętnie zburzone podczas bombardowań w czasie drugiej wojny a potem na szybko odbudowane, trudno spodziewać się cudów. Byłam jednak mile zaskoczona.

En avril, avant mon départ pour la Pologne, j’ai eu l’occasion de passer quelques heures à Lorient. Ce n’est évidemment pas assez pour découvrir une ville, surtout pour une première fois, mais cela m’a bien mis en appétit. En me rendant dans cette ville portuaire, je n’avais pas spécialement d’attentes: en sachant que la ville a été quasi entièrement détruite lors des bombardement pendant la seconde guerre mondiale et puis reconstruite à la va-vite, on sait qu’on y trouvera forcément moins de merveilles qu’ailleurs. Malgré tout cela, je dois dire que j’ai été agréablement surprise par ma visite.

W centrum Lorient jest cale mnóstwo palm- może Was to zdziwi, ale klimat Bretanii, bez dużych wahań temperatury, sprzyja egzotycznym roślinom, a że w południowej części Bretanii klimat jest dodatkowo łagodniejszy i cieplejszy niż na północy, rosną więc tu jeszcze lepiej. Ze względu na trudną przeszłość Lorient, na próżno szukać tu klimatycznej starówki czy wyszukanej architektury, ale doceniłam obecność kolorów, rozweselających miejską przestrzeń.

Au centre-ville, une de premières choses qui m’ont marquée, c’étaient de très nombreux palmiers: il est vrai qu’ils poussent bien même dans le Nord-Finistère et le climat plus doux du Morbihan doit leur convenir encore mieux. Résultat de son passé douloureux, la ville manque d’une vieille ville ‘typique’ et d’une architecture sophistiquée, mais la présence de couleurs qui y apportent un peu de gaieté est déjà un plus.

Podczas spaceru zupełnie pochłonęło mnie fotografowanie kwitnących drzew- wyszło wtedy słońce, które dodało im dodatkowego uroku.

Lors de ma balade, j’ai été attirée par les arbres en fleurs : avec un petit rayon de soleil en plus, ils m’ont semblés encore plus beaux.

Przyjemnie kluczyło mi się po uliczkach w centrum: miałam wrażenie kameralności, jest tam sporo małych placów i uliczek ze sklepami, jedna obok drugiej. Takie robienie zakupów sprawia mi nieporównywalnie większą przyjemność niż wizyta w centrum handlowym (unikam ich jak ognia), więc i to mnie ucieszyło.

J’ai apprécié de flâner dans les rues du centre-ville: j’ai trouvé qu’il y avait beaucoup de rues commerçantes et de petites places, le tout assez intimiste (je le considère comme une bonne chose). Comme je préfère faire mon shopping dans les boutiques plutôt que dans les centres commerciaux, cela m’a également fait plaisir.

W okolicach portu dostrzegłam nawet kilka kamienic- pamiętajcie, że w ogóle na to nie liczyłam, wiec byłam mile zaskoczona.

En descendeant vers le port, j’ai même aperçu quelques immeubles anciens : rappelez-vous que là-bas cela n’a rien d’évident, c’était donc une belle surprise.

Marina okazała się niezwykle przyjemnym terenem spacerowym. Żałowałam, że nie miałam więcej czasu, bo chętnie zostałabym na dłużej.

La marina m’a paru très agréable pour des promenades. Je regrette de ne pas avoir eu le temps d’y rester plus longtemps.

Jeśli mieszkać w bloku, to z widokiem na port – popieram!

Si on habite dans une tour d’immeuble, mais avec une telle vue, c’est plutôt pas mal, n’est-ce pas ?

Lorient wydało mi się miastem dynamicznym, ciekawym i ładniejszym, niż myślałam. Gdybyście spytali mnie, czy warto tam jechać, odpowiem: to zależy. Jeśli planujecie tylko krótki pobyt w Bretanii, wtedy polecałabym jednak skupić się na podziwianiu wybrzeża i tych miast czy miasteczek, które los oszczędził od zniszczenia. Mam wrażenie, że Brest i Lorient wymagają “oswojenia”, czasu na ich poznanie, na które często nie ma czasu w turystycznym pędzie – to bardziej miasta do mieszkania niż do zwiedzania.

Lorient m’a semblé être une ville dynamique, intéressante et plus belle que je ne croyais. Si vous me demandiez si elle mérite le détour, je vous réponderais que cela dépend. Si vous envisagez juste un court séjour en Bretagne, je vous conseillerais quand même de vous concentrer sur la côte et les villes qui ont échappé à la destruction. J’ai l’impression que Lorient et Brest demandent d’être ‘apprivoisées’, du temps pour les découvrir et ce n’est pas forcément lors d’un passage rapide que l’on va les apprécier : je crois que ce sont des villes plus sympas pour habiter que pour visiter.

Jeśli jednak świadomi kontekstu wybierzecie się tam, z ciekawości lub chęci zgłębiania historii- to myślę, ze znajdziecie coś dla siebie. Lorient możecie tez zwiedzić przy okazji znanego festiwalu muzycznego, organizowanego z rozmachem co roku w sierpniu: Lorient Interceltique, bądź też wybierając się na wyspę Groix (co bardzo polecam), bo to właśnie stamtąd odpływają promy. I jeszcze jedno- historia miasta nie ogranicza się do tragicznego bombardowania, a „Orient” w jego nazwie nie jest przypadkowe- ale o tym pisała już moja czytelniczka Kasia w swojej relacji, którą Wam serdecznie polecam.

Néanmoins, si vous avez envie de vous y rendre, par curiosité ou par l’intérêt de l’histoire, je pense que vous y trouverez votre compte. Vous pouvez visiter la ville aussi lors de son célèbre festival annuel ‘Lorient Interceltique’ qui s’y tient en août ou à l’occasion d’une escapade sur l’Ile de Groix (ce que je ne peux que vous recommander), car c’est le point de départ des bateaux. Et encore une chose : l’histoire de la ville ne se résume pas à ce drame de bombardement et ‘Orient’ dans son nom n’est pas aléatoire : si vous souhaitez approfondir le sujet, je vous conseille l’article de ma lectrice Kasia.