Poszukiwana au-pair do polsko-francuskiej rodziny w Bretanii!

Dzisiejszy wpis jest trochę nietypowy. Moi bliscy znajomi, polsko-francusko rodzina mieszkająca w Bretanii, poszukuje polskiej au pair do opieki nad ich najmłodszym synkiem, "od zaraz". Postanowiłam Wam o tym opowiedzieć, bo mocno wierzę, że wśród mojej społeczności wielbicieli Bretanii znajdzie się ktoś chętny, by tu przyjechać. 

Exceptionnellement, il n’y aura pas de traduction française aujourd’hui. Mes amis, une famille franco-polonaise vivant en Bretagne, recherchent une jeune fille au-pair de Pologne. J’ai donc décidé de les aider en publiant ce billet sur mon blog.

EDIT 27/10/2018: Udało się znaleźć au pair! Bardzo, bardzo się cieszę i serdecznie dziękuję wszystkim, którzy udostępniali ten artykuł! :)

Z własnego doświadczenia wiem, że praca jako au pair to fantastyczna sprawa, jeśli lubi się dzieci. Umożliwia ona poznanie innej kultury „od podszewki”, z bliska obserwując, jak wygląda codzienne życie w innym kraju. Pomaga też bardzo skutecznie podszkolić język. 

Gdy ja byłam au pair we Francji w wakacje  w wieku 19 lat, zajmowałam się chłopcem w wieku podobnym do małego Gustawa, ale częsty kontakt z rodzicami jak i ze starszymi dziećmi uważam za najlepszą możliwą szkołę języka, jakiej było mi dane zaznać. W wolnym czasie można poznawać okolicę, a jeśli czytacie mojego bloga, to wiecie, że w Bretanii jest w czym wybierać.

Kluczowa sprawa przy decyzji o wyjeździe jako niania za granicę to wybór rodziny. Rozumiem, że może to wzbudzać obawy, w końcu mieszka się pod jednym dachem z nieznajomymi a to, jak nas traktują, mocno wpływa na samopoczucie. Ja miałam ogromne szczęście, ponieważ trafiłam na wspaniałych ludzi, którzy traktowali mnie jak członka rodziny. 

Jestem pewna, że u Kornelii i Thomasa można bardzo szybko tak się poczuć. Chciałam ich Wam przedstawić, by przyszła opiekunka zobaczyła, że są to osoby godne zaufania, a nie kolejni anonimowi potencjalni pracodawcy z Internetu, o których niewiele wiadomo.

Nasza znajomość zaczęła się wirtualnie, gdy Thomas zostawił mi dobre parę lat temu przemiły komentarz, w którym napisał, że mojego bloga czyta cała jego polsko-francuska rodzina. Potem znaleźliśmy się na Facebooku, poznałam- wtedy jeszcze tylko przez Internet- jego żonę, która prowadzi bloga i sklep Mille mѐtres carrés z odnowionymi meblami vintage. Chciałam napisać artykuł o działalności Kornelii (możecie go przeczytać tutaj), która bardzo mnie zainteresowała, i tak zostaliśmy do nich zaproszeni na weekend.

Spotkanie było fantastyczne! Gospodarze ugościli nas z otwartymi ramionami, przy stole suto zastawionym przysmakami (świetnie gotują! :) ) i czuliśmy się jakbyśmy znali się od lat, a nie poznali przed chwilą. Pamiętam długie rozmowy w kuchni jak i w ogrodzie, malowniczo położonym przy lesie. Ich dom to naprawdę cudowne miejsce, pełne ciepła, serdeczności i uśmiechu.

Gdy się wtedy widziliśmy, Kornelia była w ciąży z drugą córką, a od tego czasu ich rodzina powiększyła się jeszcze o synka. Drugi raz spotkaliśmy się u nas, gdy obie z Kornelią czekałyśmy na przyjście naszych chłopców na świat. Dziś Gabrielle ma 7 lat, Suzanne 3 lata, a Gustave rok i trzy miesiące. Opiekunka ma się zajmować głównie maluszkiem.

Wszystkie szczegóły oferty rodziny Fétiveau znajdziecie pod tym linkiem, ja dodam jeszcze parę słów, które być może zachęcą potencjalną au pair:

- Wszyscy w domu mówią po polsku. Rodzice mieszkali kiedyś przez parę lat w Polsce i Thomas nauczył się wtedy polskiego. Głowa rodziny dobrze zna więc polski jezyk i kulturę. Jeśli wiec obawiasz się, że Twój francuski nie jest wystarczająco dobry, to powinno Cię to uspokoić.

- Rodzina szuka chętnej osoby na okres czasu od 2 miesięcy do 2 lat. Pole do negocjacji jest więc spore!

- Godziny pracy to 11-17, od poniedziałku do piątku + sobotnie przedpołudnie. Podczas przerwy obiadowej (12-14) możesz zjeść coś poza domem, jeśli chcesz, ale Kornelia i Thomas codziennie gotują (pysznie i zdrowo – dodam od siebie, bo myślę, że to ważne, gdy sie u kogoś dłużej mieszka) dla całej rodziny.

Myślę, że to ważne i uczciwe, by wcześniej jasno ustalić dni i godziny pracy. Mnie tego trochę zabrakło, gdy byłam au pair. Nie miałam żadnego dnia wolnego, tylko parę godzin od czasu do czasu. Podanie grafiku to według mnie ogromny plus!

- Nie będziesz z dzieckiem/ dziećmi sama, ponieważ rodzice pracują z domu. Przyznam, że przy moim wyborze au pair fakt, że mam dzieci nie pracowała zawodowo, przesądził o decyzji. Czułam się przez to dużo bezpieczniej, bo nie maiałm wtedy doświadczenia w opiece nad małymi dziećmi.

- Rodzina mieszka w przepięknym miejscu, niedaleko plaży. Carnac to bardzo znane miasteczko we Francji, które przyciąga co roku sporo turystów (głównie w sezonie). Inne atrakcyjne miejsca położone niedaleko, które opisywała na blogu, to:

- ‘Dzikie Wybrzeże’ na Półwyspie Quiberon,

- Vannes,

- Rochefort-en-Terre,

- Saint-Goustan,
- Wyspa Groix

i wiele innych, które możesz zwiedzać samodzielnie podczas czasu wolnego, gdyż rodzina zostawia Ci do dyspozycji auto.

- Au pair otrzymuje kieszonkowe: 100 euro na tydzień (to standardowa „pensja” w tym fachu, weź też pod uwagę, że masz zapewniony nocleg i wyżywienie).

- Rodzina jest otwarta na rozmowę przez Skype, by się poznać oraz odpowiedzieć na ewentualne pytania i wątpliwości. Zostawię Ci adres mailowy do kontaktu: thomas.fetiveau@gmail.com, możesz pisać po polsku lub po francusku. Napisz proszę, że trafiłaś do nich przez mojego bloga, będzie mi bardzo miło. :)

Zachęcam do udostępniania tego posta. Mam nadzieję, że mały Gustaw znajdzie nianię, która przy okazji zakocha się też w pięknej Bretanii. :) Jeśli od dawna czytasz mojego bloga i wzdychasz do pięknych krajobrazów, to może to jest świetna okazja, by pomieszkać w Bretanii i zobaczyć je na własne oczy? Jestem pewna, że pobyt u tej rodziny to będzie piękna przygoda!